Χθες ξεκίνησε στο Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο Αθηνών, μετά από 6 ολόκληρα χρόνια, η δίκη για την δολοφονία 3 υπαλλήλων της ιδιωτικής τράπεζας Marfin το 2010.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι για άλλη μια φορά η συγκεκριμένη δολοφονία δεν έτυχε την ίδια δημοσιότητα με άλλα "παρεμφερή" γεγονότα. Ιδιαίτερα, σε μια χώρα που "ειδήσεις" τέτοιου είδους αποτελούν "ειδικά αφιερώματα" και προκαλούν χιλιάδες "κοινοποιήσεις" στα κοινωνικά δίκτυα, όπου επίσης δεν υπήρξε κάτι ανάλογο.
Γιατί άραγε ;
Μήπως επειδή οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι εργάζονταν την ημέρα της διαδήλωσης και γενικής αργίας, είναι μικρότερης σημασίας η δολοφονία τους;
Μήπως γιατί θεωρήθηκαν τα θύματα "μνημονιακά" και άρα, "εχθροί της δημοκρατίας".
Μήπως η λογική που ανεχόταν επί χρόνια κάθε είδους βανδαλισμό, εμπρησμό και τραμπουκισμό με την θεωρία της αιτιολόγησης της βίας λόγω της οργής για τα αντιλαϊκά μέτρα, δημιούργησε την αίσθηση μετάθεσης των ευθυνών της συγκεκριμένης δολοφονίας ;
Μετά από 7 περίπου χρόνια από την εκδήλωση της δημοσιονομικής κρίσης στη χώρα μας, οφείλουμε να δώσουμε ένα τέλος στο παραμύθι με τους κακούς δράκους.
Ήταν μια δολοφονία του όχλου, μια δολοφονία συνέπεια ενός ιδιότυπου φανατισμού που δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε μέσα από υπερβολές και φαντασιώσεις.
Η παρεμπόδιση των πυροσβεστικών οχημάτων, οι φωνές και τα συνθήματα "΄αφήστε τους να καούν " δεν δικαιολογούνται από κανένα μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, η οποία δεν είχε ξεκινήσει την εφαρμογή της, την ημέρα της δολοφονίας .
Και δεν ήταν μόνο κάποιοι "αναρχικοί" ώστε να τους αποδοθούν ευθύνες. Μπροστά από το κτίριο υπήρχαν και εκατοντάδες πολίτες που έβλεπαν να καίγεται η τράπεζα και μέσα σ αυτή, οι 3 υπάλληλοι.
Εκτός αν υιοθετηθεί αναλογικά η θεωρία βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ ότι για τον τρελό που έριξε το αεροπλάνο της Germanwings ευθύνεται ο ...νεοφιλελευθερισμός.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι για άλλη μια φορά η συγκεκριμένη δολοφονία δεν έτυχε την ίδια δημοσιότητα με άλλα "παρεμφερή" γεγονότα. Ιδιαίτερα, σε μια χώρα που "ειδήσεις" τέτοιου είδους αποτελούν "ειδικά αφιερώματα" και προκαλούν χιλιάδες "κοινοποιήσεις" στα κοινωνικά δίκτυα, όπου επίσης δεν υπήρξε κάτι ανάλογο.
Γιατί άραγε ;
Μήπως επειδή οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι εργάζονταν την ημέρα της διαδήλωσης και γενικής αργίας, είναι μικρότερης σημασίας η δολοφονία τους;
Μήπως γιατί θεωρήθηκαν τα θύματα "μνημονιακά" και άρα, "εχθροί της δημοκρατίας".
Μήπως η λογική που ανεχόταν επί χρόνια κάθε είδους βανδαλισμό, εμπρησμό και τραμπουκισμό με την θεωρία της αιτιολόγησης της βίας λόγω της οργής για τα αντιλαϊκά μέτρα, δημιούργησε την αίσθηση μετάθεσης των ευθυνών της συγκεκριμένης δολοφονίας ;
Μετά από 7 περίπου χρόνια από την εκδήλωση της δημοσιονομικής κρίσης στη χώρα μας, οφείλουμε να δώσουμε ένα τέλος στο παραμύθι με τους κακούς δράκους.
Ήταν μια δολοφονία του όχλου, μια δολοφονία συνέπεια ενός ιδιότυπου φανατισμού που δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε μέσα από υπερβολές και φαντασιώσεις.
Η παρεμπόδιση των πυροσβεστικών οχημάτων, οι φωνές και τα συνθήματα "΄αφήστε τους να καούν " δεν δικαιολογούνται από κανένα μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, η οποία δεν είχε ξεκινήσει την εφαρμογή της, την ημέρα της δολοφονίας .
Και δεν ήταν μόνο κάποιοι "αναρχικοί" ώστε να τους αποδοθούν ευθύνες. Μπροστά από το κτίριο υπήρχαν και εκατοντάδες πολίτες που έβλεπαν να καίγεται η τράπεζα και μέσα σ αυτή, οι 3 υπάλληλοι.
Εκτός αν υιοθετηθεί αναλογικά η θεωρία βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ ότι για τον τρελό που έριξε το αεροπλάνο της Germanwings ευθύνεται ο ...νεοφιλελευθερισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου