Πόσο κινδυνεύει η "Δυτική Δημοκρατία" από τον λαϊκισμό;

Αν δεν αποφασίσεις θα σ εγκαταλείψω.
Η Δημοκρατία σου

Από τον Σεπτέμβριο ξεκινούν μια σειρά από εκλογικές αναμετρήσεις σε πολλές χώρες της Ευρώπης και τις ΗΠΑ που δεν αποκλείουν την ανατροπή δεδομένων που επί δεκαετίας επικρατούσαν και είχαν καθιερωθεί στη συνείδηση των πολιτών ως "Δημοκρατία", με κύριο χαρακτηριστικό της τα ατομικά δικαιώματα, την ελευθερία.

Η αρχή θα γίνει αρχές Οκτωβρίου στην Αυστρία με την επαναληπτική εκλογή για τον Πρόεδρο
της χώρας (ακυρώθηκε ο δεύτερος γύρος) με αυξημένες πιθανότητες εκλογής του ακροδεξιού υποψηφίου (είχε χάσει την εκλογή του β΄γύρου που ακυρώθηκε για 30.000 περίπου ψήφους).

Τον Οκτώβριο - Νοέμβριο (δεν έχει ακόμη καθοριστεί η ημερομηνία) θα διεξαχθεί στην Ιταλία το δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο Ρέντζι για το Σύνταγμα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός συνέδεσε την παραμονή του στην εξουσία με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αν ηττηθεί, όπως δείχνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις, ανοίγει ο δρόμος στο λαικιστικό κόμμα του Μπέμπε Γκρίλο.

Ακολουθεί στις 8 Νοεμβρίου η εκλογή Προέδρου στις ΗΠΑ. Όλοι γνωρίζουν ότι μια επικράτηση του Τράμπ θα αλλάξει πάρα πολλά και όχι προς το καλύτερο.

Τον Απρίλιο του 2017 η λαβωμένη από τις τρομοκρατικές επιθέσεις Γαλλία θα εκλέξει Πρόεδρο με την ακροδεξιά Λεπέν να έχει- ακριβώς εξαιτίας αυτών- αυξημένες πιθανότητες επικράτησης.
Και τον Σεπτέμβριο του 2017 έρχεται η σειρά της Γερμανία με το εθνικιστικό και ακροδεξιό AfD να διεκδικεί μια σοβαρή θέση στην κατάταξη των πρώτων τριών κομμάτων.

Αν προσθέσουμε την Ουγγαρία, με την μείωση των εξουσιών του συνταγματικού δικαστηρίου και την κυβερνητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ, την Σλοβακία με μια αριστερο/εθνικιστική κυβέρνηση, την Πολωνία με τους εθνικιστές να "χτυπούν" το συνταγματικό δικαστήριο και την ελευθερία τύπου, την Ουκρανία που με αφορμή τον εμφύλιο περιορίζεται η ελευθερία του τύπου και βασικές ελευθερίες και τέλος, την Τουρκία με το προγκρόμ εκατοντάδων χιλιάδων αντιπάλων ή και μη οπαδών του Ερντογκάν, φτιάχνουν το παζλ μιας πορείας σε αχαρτογράφητα νερά στο άμεσο μέλλον.

Βούτηρο στο ψωμί του λαικισμού το προσφυγικό και η τρομοκρατία των IS που αξιοποιηούν στο έπακρο τα εθνικιστικά κόμματα και όχι μόνο. Δεν είναι, για παράδειγμα πολύς καιρός, που η εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων των LINKE, Wagenknecht, "βγήκε από τα δεξιά" στην Καγκελάριο Μέρκελ ως προς το σύνθημα της τελευταίας για το προσφυγικό : θα "τα καταφέρουμε" .

Στην παρούσα συγκυρία το πρόβλημα δεν είναι ότι μετατοπίζεται πολιτικά η προτίμηση των πολιτών σε πιο συντηρητικά σχήματα, όπως συνέβαινε συχνά στο παρελθόν, αλλά ότι ένα μέρος των πολιτών πιστεύει ότι η "απελευθέρωση" - το "νέο"- θα βγει μέσα από τη διάλυση. Πανηγυρίζοντας για το Brexit και αναμένοντας την αποτυχία της "συμφωνίας ΕΕ/Τουρκίας"  για να ανατραπούν τα πάντα.

Η "δυτική Δημοκρατία" κινδυνεύει γιατί ενώ όλοι συμφωνούν στο τι δεν πάει καλά και επιβάλεται  να βελτιωθεί, δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να συμφωνήσουν στον τρόπο και κυρίως προς την κατεύθυνση που θα στραφούν για την θεραπεία.