H Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει από τους άστοχους τακτικισμούς και τα επικοινωνιακά τρικ το δίκαιο των αιτημάτων της
Eίναι αυτονόητο ότι η Ευρώπη των λαών δεν μπορεί να προχωρήσει αγνοώντας τους ίδιους τους λαούς της. Όπως επίσης, είναι γεγονός ότι σήμερα η αρχιτεκτονική της οικονομικής ένωσης εξυπηρετεί μεν τη δημιουργία μιας μεγάλης αγοράς, αλλά αγνοεί εκατομμύρια πολίτες της που ζουν στα όρια της φτώχειας. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου η απουσία παραγωγικού μοντέλου και οι αγκυλώσεις που υφίστανται λόγω του πελατειακού κράτους - που δυστυχώς, βόλευε επί χρόνια την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων – την οδήγησε στην οικονομική κρίση χωρίς ασπίδα προστασίας.
Επίσης, είναι δεδομένο ότι η Γερμανία ως η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της ΕΕ ακολουθεί μια οικονομική πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, τις εξαγωγές της και αυτό οδήγησε την Ελλάδα στην περιδίνηση της υπερχρέωσης και της λιτότητας.
Μπροστά σ αυτήν την κατάσταση η νέα κυβέρνηση, με τον αέρα της εκλογικής νίκης, ορθά βάζει το θέμα αλλαγής πολιτικής στην Ευρώπη και ορθά διεκδικεί, όσο περισσότερα μπορεί, για να κερδίσει χρόνο, ωσότου προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση όμως - αν δεν είναι επιλογή της η έξοδος από το ευρώ - δείχνει να παίζει κορόνα / γράμματα το άμεσο μέλλον της χώρας. Χρησιμοποιεί διάφορες τακτικές για να πετύχει το στόχο της, με τις οποίες μπορεί να κερδίζει χρόνο, αλλά μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ότι ο χρόνος τρέχει και σε βάρος της χώρας.
Δίνει την εντύπωση στους εταίρους ότι δεν δέχεται κανένα κανόνα και πολύ περισσότερο ότι αμφισβητεί τις ίδιες της τις δεσμεύσεις (συμφωνία 20η Φεβρουαρίου).
Χρησιμοποιεί επικοινωνιακά τεχνάσματα για να πείσει για την ορθότητα των επιλογών της σχετικά με την αθέτηση των συμφωνιών (δημιουργική ασάφεια του Γιάνη Βαρουφάκη).
Ποντάρει στον εθνικισμό και στη δημιουργία αντιπάλων. Μάλιστα το παιχνίδι αυτό το αφήνει να το αναλάβει κυρίως ο Καμμένος νομιμοποιώντας εθνικιστικές και φασιστικές απόψεις στην κοινωνία.
Η διεκδίκηση για τις πολεμικές αποζημιώσεις ήταν μια σωστή κίνηση που βρήκε πολλούς συμμάχους ακόμη και στη Γερμανία, αλλά καθώς τέθηκε στη βάση του συμψηφισμού έχασε αρκετές πιθανότητες για θετική έκβαση.
Κυρίως όμως, η ελληνική πλευρά δείχνει απροετοίμαστη σε σχέση με τις προτάσεις για τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκε να καταθέσει στους εταίρους. Ενώ, της δόθηκε η δυνατότητα να καταθέσει η ίδια (ελληνική κυβέρνηση) προτάσεις δεν δείχνει να αξιοποιεί την ευκαιρία αυτή.
Σε αυτή την κρίσιμη εποχή που ο λαός διεκδικεί κάτι καλύτερο, την μερική έστω ανατροπή, χρειάζεται μια πραγματική κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το γεγονός ότι συμφωνεί το 60% των πολιτών με τους χειρισμούς της κυβέρνησης δεν σημαίνει ότι όλο αυτό το ποσοστό βλέπει το αποτέλεσμα από την ίδια οπτική γωνία.
Τώρα που έγινε σε όλους κατανοητό – όπως ο ίδιος ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Παπαδημούλης δήλωσε – ότι η Ελλάδα είναι μόνη, όπως ήταν πάντα, τώρα που έγινε κατανοητό ότι οι αγορές δεν χορεύουν με πεντοζάλι και ότι κατα συνέπεια, κανένας δεν είναι δοσίλογος, προδότης,όπως η κυβερνητική πλευρά κάποτε κατηγορούσε από τη θέση της Αντιπολίτευσης. Τώρα που γίνεται κατανοητό ότι το πιστόλι στο κρόταφο δεν το έβαλαν οι εταίροι μόνο στη σημερινή κυβέρνηση, είναι ευκαιρία -ίσως η τελευταία-να καταστρωθεί ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και ανάπτυξης που θα έχει την συναίνεση του συνόλου του πολιτικού κόσμου.
Ας προχωρήσει η Κυβέρνηση σε συνεργασία με όλα τα κόμματα σε μια εθνική πρόταση διεξόδου από την κρίση με συγκεκριμένες και ουσιαστικές προτάσεις μεταρρυθμίσεων και ας αφήσει τη Ζωή με τις διχαστικές εμμονές και τις εθνικιστικές κορόνες του Καμμένου στο περιθώριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου