Η παρακαταθήκη της 25ης Μαρτίου είναι η Ενότητα του Ελληνισμού

 Κάθε εθνική επέτειος, ιδιαίτερα η σημερινή, αποτελούν αφορμή για να τιμηθεί η μνήμη των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για ιδανικά, όπως η ελευθερία και η εθνική ανεξαρτησία,  αλλά ταυτόχρονα, και ημέρα που μπορούμε να αναδιατυπώσουμε τις προτεραιότητες μας ως έθνος.

Και η φετινή επέτειος δύσκολα θα μπορούσε να στείλει άλλο μήνυμα από αυτό της ενότητας του Ελληνισμού.

Ας μην εθελοτυφλούμε. Η ελληνική κοινωνία είναι διχασμένη. Μπορεί ο διχασμός να μην εκδηλώνεται όπως πριν κάποια χρόνια αλλά υπάρχει.

Δεν μπορώ να «αφήσω» τον εαυτό μου να «ζήσει» στην Γερμανία

Μια συζήτηση που έτυχε να έχω πριν λίγο καιρό με έναν φίλο προκάλεσε την αφορμή της δημοσίευσης του σημερινού προβληματισμού.

Ο φίλος είναι νεομετανάστης με καλή (σχετικά) δουλειά και η εικόνα που εκπέμπει είναι ενός χαρούμενου και ικανοποιημένου ανθρώπου.

Γι αυτό και ήταν μεγάλη έκπληξη τα λόγια του, όταν η συζήτηση έφτασε στη μετανάστευσή του.

«Μου λείπει απίστευτα η Ελλάδα....γνωρίζω ότι δεν υπήρχε προοπτική και έπρεπε να φύγω, αλλά αυτό μου στοιχίζει» μου είπε.

Με ξάφνιασε λόγω του ότι έχουν περάσει πια τέσσερα χρόνια από τότε που ήρθε στην Γερμανία όπου έχει και συγγενείς, αλλά δε με παραξένεψε.

Συνεχίζοντας όμως, ο φίλος μου είπε ότι δεν θέλει "να επιτρέψει στον εαυτό του να αποδεχτεί ότι ζει στην Γερμανία" και ότι «το μυαλό και η ψυχή βρίσκεται στην Ελλάδα».

Ώρα να επαναφέρουμε την ενότητα του οργανωμένου Ελληνισμού στο Μόναχο

Αποτελεί κοινό μυστικό στους φορείς του Ελληνισμού του Μονάχου - την μεγαλύτερη ελληνική παροικία στην Ευρώπη εκτός Ελλάδας - ότι τα τελευταία χρόνια υποβόσκει μια αντιπαράθεση μεταξύ τους.

Όλοι οι σχεδιασμοί για ένα βήμα προς τα εμπρός γίνονται θύματα αυτής της αντιπαράθεσης. Ο κίνδυνος να παγιωθεί αυτή η κατάσταση και να δημιουργηθούν επιπλέον φυγόκεντρες δυνάμεις εις βάρος της ενωτικής δράσης και συλλογικής έκφρασης είναι περισσότερο από ποτέ ορατός.

Για να πάμε μπροστά οφείλουμε να ορίσουμε μια κόκκινη