Σχόλιο με αφορμή την χθεσινή εκπομπή ZIB 2 στο αυστριακό τηλεοπτικό κανάλι ORF για το προσφυγικό

Δεν ανήκουμε στην κατηγορία εκείνων που θεωρούν ότι έχει συνωμοτήσει ολόκληρος ο πλανήτης εναντίον της χώρας και του λαού μας ούτε ότι για όλα ευθύνονται οι «άλλοι» (είτε εντός είτε εκτός συνόρων). Χθες όμως παρακολουθώντας την εκπομπή ZIB 2 στο αυστριακό κανάλι ORF μας γεννήθηκαν δυο απορίες.
Η πρώτη, αφορά το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε στο χρόνο της διαδρομής (μια ώρα) από τα παράλια της Τουρκίας ως τη Λέσβο. Αναρωτηθήκαμε, λοιπόν, αφού γνωρίζουν από πού (έστω στο περίπου) φεύγουν οι πρόσφυγες,  γιατί δεν τους σταματούν εκεί ;
Το δεύτερο και πιο σημαντικό ερώτημα. Τι ακριβώς περιμένουν από την ελληνική πλευρά οι Ευρωπαίοι, να βλέπει τις βάρκες να θαλασσοδέρνονται και να τις σταματούν μέσα στη θάλασσα για να επιστρέψουν πίσω στην Τουρκία; Αυτό φαίνεται ότι πρότεινε ο Βέλγος υπουργός στον Έλληνα ομόλογο του. "Πνίξτε τους γιατί φοβόμαστε"

Το "ηθικό πλεονέκτημα" του Πρωθυπουργού και το Νταβός

Στο Νταβός έγινε – σύμφωνα με τα ΜΜΕ – αναφορά στις ικανότητες του Έλληνα Πρωθυπουργού όσον αφορά τη σύλληψη των οικονομικών δεδομένων και κανόνων.

Το γεγονός ότι αποκαλούν τον έλληνα Πρωθυπουργό «ανόητο» έστω στα οικονομικά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περιορίζει την ενόχληση του καθενός μας, ανεξάρτητα αν ήταν επιλογή μας ή όχι στις εθνικές εκλογές. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός προτιμήθηκε από τους περισσότερους Έλληνες πολίτες και ως θεσμική ιδιότητα εκπροσωπεί τη χώρα μας.

Εδώ όμως, δυστυχώς για τον Αλέξη Τσίπρα, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα γνωστό σύνθημα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περί «ηθικού πλεονεκτήματος» το οποίο για άλλη μια φορά καταρρέει.

Γιατί ακριβώς η «αριστερά» ήταν που έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να διαφοροποιείται από την λαϊκή δεξιά και την ακροδεξιά. Έτσι σήμερα θα μπορούσε να στηρίξει πάνω σ αυτή ακριβώς την πολιτική της ηθικής τις επιλογές και αποφάσεις.

Όμως ο Τσίπρας ήταν που δεν αντέδρασε όταν κυκλοφορούσαν στα ΜΜΕ αντίστοιχες δηλώσεις του Σαρκοζί για τον Γ. Παπανδρέου και οι δικοί του συνεργάτες, συγκυβερνήτες και υποστηρικτές ήταν που το πρόβαλαν ως «είδηση».

Αν ο Τσίπρας και συν αυτό προστάτευαν τους θεσμούς σήμερα δεν θα τα έβρισκε όλα μπροστά του.  Γιατί  τι θα μπορεί να απαντήσει σήμερα στον πολίτη που φωνάζει το σύνθημα «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»; Μήπως ότι άλλαξαν πλέον μέσα οι εργαζόμενοι (Βουλευτές) και δεν είναι άλλο μπουρδέλο ;

Φυσικά και το λιγότερο που μας απασχολεί είναι αν ο Τσίπρας βρεθεί αντιμέτωπος με τον υπέρμετρο λαϊκισμό του και της ακραίας διχαστικής πολιτικής του της περασμένης 5εταίας.

Αυτό που μας ανησυχεί είναι η πολιτική «νομιμοποίηση» της κατάρρευσης των θεσμών της Δημοκρατίας.

ΥΓ. Βέβαια θα αναρωτηθεί κάποιος είναι δυνατόν να μιλάς για «ηθικό πλεονέκτημα» και να συγκυβερνάς με τον Καμμένο ;

Του Γρηγοράκου το … ανάγνωσμα

Εύκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί υπερβολικό να σχολιάσει κανείς τις δηλώσεις ενός απλού βουλευτή, όπως είναι ο Γρηγοράκος.

Επειδή όμως οι «λογικές» Γρηγοράκου – ιδιαίτερα από τότε που εκδηλώθηκε η δημοσιονομική κρίση- επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία ενός πολιτικού χώρου, αξίζει νομίζουμε μια μικρή επισήμανση, με δυο – τρεις αναφορές.

Ο Γρηγοράκος είναι η περίπτωση του πολιτευτή που ταυτίζεται απόλυτα με τους όρους της πολιτικής υποκρισίας και διχαστικής λειτουργίας.

Είναι αυτός που δυσκολεύτηκε να κατανοήσει την αναγκαιότητα του «μεσοπρόθεσμου» το 2011, αλλά κατανόησε – από ότι έδειξαν τα γεγονότα – τα μνημόνια 2 και 3.

Είναι αυτός που χαρακτήριζε «ανερμάτιστες τις πολιτικές κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου», αλλά δεν είχε ενστάσεις να γίνει Υπουργός υπό τον Σαμαρά, του οποίου τις πολιτικές μάλλον δεν θεωρούσε «ανερμάτιστες».

Τον Αύγουστο του 2015, όταν διαφαινόταν μια εκλογική συνεργασία ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ έσπευσε να εκφραστεί αρνητικά, προφανώς να στείλει μήνυμα στην νέα Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή στην ουσία να εκβιάσει. Ναι, ο Γρηγοράκος εκφράζοντας προφανώς κάποια γνωστά στελέχη έβαλε τους «όρους του». Ήταν, δηλαδή, για τον Γρηγοράκο και την παρέα του προτιμότερο να αναδειχτεί η Χρυσή Αυγή 3ο κόμμα, παρά στη Βουλή να αναδειχθεί 3η δύναμη η «Συμπαράταξη» και ανάμεσα στους βουλευτές της τον Παπανδρέου.

Τέλος, μετά την εκλογή του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας προχωρά σε μια ακόμη κίνηση «συσπείρωσης» του ΠΑΣΟΚ. Είπε λίγο πολύ ότι θα ήταν δικαιολογημένο να προσχωρήσουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην ΝΔ.  

Και το θέμα δεν είναι, όπως αρκετοί βιάστηκαν να επισημάνουν, ότι κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι «δεξιοί». Γιατί τότε τα πράγματα θα ήταν απλά, αφού ο καθένας θα έβρισκε αργά ή γρήγορα το χώρο του. Η λογική που εκφράζει ο Γρηγοράκος είναι μια λογική απόλυτου οπορτουνισμού, μια λογική  «προσωπικού βολέματος», μια λογική που θέλει μόνιμα να τάσσεσαι με εκείνο που κάθε φορά «τραβάει», ώστε να βρίσκεται στην επικαιρότητα. Μόνο που με αυτά τα «χαρίσματα» δεν μπορείς να δημιουργήσεις ούτε ενότητα στον πολιτικό σου χώρο, ούτε πολύ περισσότερο να θέσεις προϋποθέσεις για τη δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.

Αλλά καθώς ουδέν κακό αμιγές καλού, ίσως αυτή να είναι η "τελευταία παράσταση" Γρηγοράκου.

ΥΓ Το ότι σήμερα ο  εν λόγω βουλευτής επανήλθε για να εξηγήσει ότι η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησε λάθος έκφραση (άβυσσος) και να ζητήσει συνέδριο, επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά με τα οποία φειδωλά τον περιγράφουμε.

Πρόσκληση

Αγαπητοί φίλοι καλή χρονιά με υγεία,

θα ήθελα να καλέσω τις φίλες και τους φίλους που ζουν στο Μόναχο και στα περίχωρα να συμμετέχουν και να βοηθήσουν στην επιτυχία της κοινής εκδήλωσης φορέων του Μονάχου που σαν σκοπό έχει την στήριξη του κοινωφελούς οργανισμού ,,η κιβωτός του κόσμου" που θα πραγματοποιηθεί στις 31 Ιανουαρίου στο Μόναχο.

http://doryforos-europa.blogspot.de/2016/01/blog-post_2.html