Με αφορμή την πρόσφατη δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις, επανήλθε για ακόμη μια φορά στη δημόσια συζήτηση το θέμα των «μεταρρυθμίσεων».
Μια έννοια που έχει πραγματικά κακοποιηθεί την τελευταία πενταετία στη χώρα μας. Είτε από αυτούς που την έχουν στιγματίσει ως αποκλειστικά «νεοφιλελεύθερη επιλογή» και αντιτίθενται σε κάθε τι το οποίο αλλάζει κάτι στη δημόσια ζωή και τη διοίκηση της χώρας, είτε βέβαια από αυτούς που διατείνονται ότι προχώρησαν σε μεταρρυθμίσεις επικαλούμενοι μόνο κάποιες αυτονόητες διοικητικές πράξεις.
Ο Αντώνης Σαμαράς, είναι αλήθεια, ότι ως Πρωθυπουργός δεν έχει να παρουσιάσει καμία μεταρρύθμιση. Αυτό δεν το υποστηρίζουμε "αντιπολιτευτικά", αλλά το έχει παραδεχθεί ο ίδιος. Όταν προεκλογικά σε συνέντευξή στην ΕΡΤ του ζητήθηκε από τους δημοσιογράφους μια μεταρρύθμιση που έκανε, εκείνος ανέφερε την..... ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Μόνο που η ηλεκτρονική συνταγογράφηση ήταν έργο της προηγούμενης Κυβέρνησης, δηλ. της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ επί Γ. Παπανδρέου.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του, από την άλλη, μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν έχουν υλοποιήσει καμία μεταρρύθμιση, αλλά δεν έχουν ούτε καν εξαγγείλει και κάποια.Και προκειμένου να συμφωνήσουμε όλοι στην έννοια της "μεταρρύθμισης" πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν θεωρείται ως μεταρρύθμιση π.χ. η εγκύκλιος της υποχρεωτικής έκδοσης απόδειξης των καταστημάτων, ούτε η υποχρέωση κάρτας εισόδου στην εργασία.
Μεταρρύθμιση είναι η αναμόρφωση , η εφαρμογή μεθόδων προκειμένου να αναδιαρθρωθεί μια θεσμική κρατική λειτουργία και με την αλλαγή να εξυπηρετεί την κοινωνία και την πολιτεία και όχι άλλου είδους συμφέροντα.
Μεταρρύθμιση ήταν τη δεκαετία του 80 το ΕΣΥ, που παρείχε ιατρική φροντίδα σε όλους τους πολίτες, μεταρρύθμιση ήταν την δεκαετία του 90 η θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ, που ήρθε να βάλει (σε μεγάλο βαθμό) τον τερματισμό στην πελατειοκρατία, μεταρρύθμιση ήταν τα ΚΕΠ, που βοήθησαν στην απλούστευση των διαδικασιών της γραφειοκρατίας και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Τα χρόνια που εκδηλώθηκε η κρίση, όσο και να μην θέλουν να το παραδεχτούν πολλοί, οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις έγιναν στην διετία 2009-2011, με κυρίαρχο στόχο την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Η «Διαύγεια», η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» ήταν μερικές από τις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια ζωή που εξυπηρέτησαν τον στόχο της Διαφάνειας. Ο «Καλλικράτης» ήταν, επίσης, όπως τη δεκαετία του 90 ο «Καποδίστριας», μια μεταρρύθμιση για την τοπική αυτοδιοίκηση. Το ζητούμενο πάντα είναι αυτό που θεσμοθετεί μια κυβέρνηση να αποτελεί σχεδιασμό με στόχο να κάνει το ίδιο το κράτος περισσότερο λειτουργικό και αποτελεσματικό, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του πολίτη και προπάντων, να σχεδιάσει τις ανάγκες που θα προκύψουν με το χρόνο. Έτσι ο νόμος, που επίσης ψηφίστηκε στη διετία που προαναφέραμε, για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων για την εξοικονόμηση ενέργειας αποτελεί μια ουσιαστική μεταρρύθμιση που προσβλέπει ιδιαίτερα στο μέλλον.
Οι «δανειστές» κατηγορούν την χώρα μας για έλλειψη διάθεσης να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις γιατί αυτές έρχονται σε κόντρα με συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν επιθυμούν ή φοβούνται να θίξουν. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της διανομής των εφημερίδων στην Αθήνα που είναι «κλειστό επάγγελμα».
Συνεπώς, το ερώτημα είναι εάν και ποιοι θέλουν πράγματι να προχωρήσουν σε ουσιαστικές αλλαγές και φυσικά, αν η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι διατεθειμένη να συμβάλει στις αλλαγές ακόμη και αν αυτές θίξουν κάποια συμφέροντα.
