Ο ιστορικός του μέλλοντος θα σταθεί κριτικά απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά, κυρίως για 3 γεγονότα που χαρακτηρίζουν την πολιτική διαδρομή του πρώην Πρωθυπουργού.
Κατά πρώτον για τη διάσπαση της ΝΔ το 1993 με τη δημιουργία της «Πολιτικής Άνοιξης», κατά δεύτερον για τη καταψήφιση της δανειακής σύμβασης (μνημόνιο) το 2010 και τέλος για την εμπλοκή του στην εκλογική διαδικασία Προέδρου της ΝΔ.
Το πρώτο φάνηκε να ξεπεράστηκε, αφήνοντας βέβαια ανοιχτό το ερώτημα αν η οριστική λύση για το όνομα της Μακεδονίας θα είναι ευνοϊκότερη από την τότε προσφερόμενη λύση (ο Αντώνης Σαμαράς είχε αιτιολογήσει την αποχώρησή του από τη ΝΔ για αυτό το λόγο).
Για το δεύτερο, οι φωνές κριτικής όλο και γίνονται περισσότερες. Καταλογίζουν στον Σαμαρά ότι για καθαρά προσωπικούς και κομματικούς λόγους καταψήφισε την πρώτη δανειακή σύμβαση του 2010, υποσχόμενος «άλλη πολιτική». Καθυστέρησε με τον τρόπο αυτό την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που, στη συνέχεια – από τη θέση του Πρωθυπουργού - ήθελε μετ' επιτάσεως να υλοποιήσει, αλλά όλα αυτά είχαν ως συνέπεια την καθυστέρηση της εξόδου της χώρας στις αγορές. Συμμετείχε (όπως βέβαια και ο Τσίπρας) στην πλατεία Συντάγματος, για να αναθεωρήσει την πολιτική του, όταν ανέλαβε την εξουσία, αποδίδοντάς την το χαρακτηρισμό ως της «μόνης λύσης».
Το τρίτο γεγονός αφορά την εκλογή νέου Προέδρου της ΝΔ. Αν και δεν έχει επίσημα δημοσιοποιηθεί είναι κοινό μυστικό ότι ο Αντώνης Σαμαράς επιλέγει τη δεξιά στροφή της ΝΔ, παρέχοντας στην προτίμησή του στην υποψηφιότητα του Τζιτζικώστα αρχικά και έπειτα του Γεωργιάδη. Μια δεξιά στροφή, όμως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα την αποδεχτεί η «κεντροδεξιά» χωρίς καμία αντίδραση. Μια επιλογή Τζιτζικώστα είναι πιθανό να οδηγήσει την ΝΔ πιο κοντά στα δυο ακροδεξιά κόμματα ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή.
Η αδυναμία να βρεθεί κοινός τόπος στα διαδικαστικά της εκλογής προέδρου της ΝΔ με αποτέλεσμα την μακρά προεκλογική περίοδο, έχει πιστωθεί στον Πρόεδρο της εφορευτικής τον Γραμματέα του κόμματος, Παπαμιμίκο, που τυχαίνει να είναι υποστηρικτής της υποψηφιότητας Τζιτζικώστα.
Η ΝΔ βρίσκεται μπροστά σε ένα ευαίσθητο σημείο, μια δύσκολη καμπή στην ιστορία της και η συμμετοχή του Σαμαρά δείχνει για άλλη μια φορά να είναι καθοριστική.
Το 2010 υπήρξε μοιραίος για τη χώρα. Το ερώτημα τώρα είναι αν θα αποβεί μοιραίος και για την ΝΔ.
Κατά πρώτον για τη διάσπαση της ΝΔ το 1993 με τη δημιουργία της «Πολιτικής Άνοιξης», κατά δεύτερον για τη καταψήφιση της δανειακής σύμβασης (μνημόνιο) το 2010 και τέλος για την εμπλοκή του στην εκλογική διαδικασία Προέδρου της ΝΔ.
Το πρώτο φάνηκε να ξεπεράστηκε, αφήνοντας βέβαια ανοιχτό το ερώτημα αν η οριστική λύση για το όνομα της Μακεδονίας θα είναι ευνοϊκότερη από την τότε προσφερόμενη λύση (ο Αντώνης Σαμαράς είχε αιτιολογήσει την αποχώρησή του από τη ΝΔ για αυτό το λόγο).
Για το δεύτερο, οι φωνές κριτικής όλο και γίνονται περισσότερες. Καταλογίζουν στον Σαμαρά ότι για καθαρά προσωπικούς και κομματικούς λόγους καταψήφισε την πρώτη δανειακή σύμβαση του 2010, υποσχόμενος «άλλη πολιτική». Καθυστέρησε με τον τρόπο αυτό την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που, στη συνέχεια – από τη θέση του Πρωθυπουργού - ήθελε μετ' επιτάσεως να υλοποιήσει, αλλά όλα αυτά είχαν ως συνέπεια την καθυστέρηση της εξόδου της χώρας στις αγορές. Συμμετείχε (όπως βέβαια και ο Τσίπρας) στην πλατεία Συντάγματος, για να αναθεωρήσει την πολιτική του, όταν ανέλαβε την εξουσία, αποδίδοντάς την το χαρακτηρισμό ως της «μόνης λύσης».
Το τρίτο γεγονός αφορά την εκλογή νέου Προέδρου της ΝΔ. Αν και δεν έχει επίσημα δημοσιοποιηθεί είναι κοινό μυστικό ότι ο Αντώνης Σαμαράς επιλέγει τη δεξιά στροφή της ΝΔ, παρέχοντας στην προτίμησή του στην υποψηφιότητα του Τζιτζικώστα αρχικά και έπειτα του Γεωργιάδη. Μια δεξιά στροφή, όμως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα την αποδεχτεί η «κεντροδεξιά» χωρίς καμία αντίδραση. Μια επιλογή Τζιτζικώστα είναι πιθανό να οδηγήσει την ΝΔ πιο κοντά στα δυο ακροδεξιά κόμματα ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή.
Η αδυναμία να βρεθεί κοινός τόπος στα διαδικαστικά της εκλογής προέδρου της ΝΔ με αποτέλεσμα την μακρά προεκλογική περίοδο, έχει πιστωθεί στον Πρόεδρο της εφορευτικής τον Γραμματέα του κόμματος, Παπαμιμίκο, που τυχαίνει να είναι υποστηρικτής της υποψηφιότητας Τζιτζικώστα.
Η ΝΔ βρίσκεται μπροστά σε ένα ευαίσθητο σημείο, μια δύσκολη καμπή στην ιστορία της και η συμμετοχή του Σαμαρά δείχνει για άλλη μια φορά να είναι καθοριστική.
Το 2010 υπήρξε μοιραίος για τη χώρα. Το ερώτημα τώρα είναι αν θα αποβεί μοιραίος και για την ΝΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου