Όταν στο όνομα της Δημοκρατίας καταργούμε την …. Δημοκρατία

Πως αλήθεια μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία όταν δεν παρέχουμε το δικαίωμα στους πολίτες που ζουν νόμιμα στη χώρα μας να συναποφασίζουν και να συνδιαμορφώνουν την καθημερινότητά τους, έστω σε επίπεδο Δήμου ή κοινοτικό;

Πόσο πράγματι αντιπροσωπευτική είναι η δημοκρατία, όταν οι φορολογούμενοι πολίτες σε ένα δήμο χωρίζονται σε κατηγορίες με διαφορετικά δικαιώματα.
Πόσο συμβαδίζει με την πολιτική ηθική και τη Δημοκρατία να «πανηγυρίζει» η Ελληνική Πολιτεία για την εκλογή Ελληνικής καταγωγής πολιτών σε διάφορα κοινοβούλια  ανά την υφήλιο, να προτρέπει τον απανταχού Ελληνισμό σε μαζικές συμμετοχές σε τοπικές (και όχι μόνο) εκλογικές διαδικασίες άλλων χωρών, αλλά στο εσωτερικό στην Ελλάδα να τίθενται  φραγμοί στην ισονομία και στην ισοπολιτεία που αποτελούν την καρδιά της λειτουργίας της Δημοκρατίας ;
Οι διαχωριστικές γραμμές λειτουργούν ανασχετικά στην ομαλή λειτουργία και ανάπτυξη των κοινωνικών σχέσεων και επομένως, ακόμα και της οικονομικής ευημερίας που είναι το ζητούμενο στην Ελλάδα που δοκιμάζεται από την κρίση.
Η Ελλάδα αναζητά το δρόμο για την σταθερότητα και την ανασυγκρότηση της, αλλά αυτός δεν περνά μέσα από διχαστικές ενέργειες,  περνά μέσα από εκείνες που εξασφαλίζουν ισονομία και ισοπολιτεία.