Οφείλουν όμως , τουλάχιστον, να καταλήξουν σε μια ενιαία γραμμή της συκοφαντικής τους τακτικής, γιατί όσο θα καταλαγιάζει ο θυμός, όλο και περισσότεροι πολίτες θα ανακαλύπτουν το ρόλο που έχουν διαδραματίσει στη διαμόρφωση της κατάστασης.
Έτσι για παράδειγμα καλό θα ήταν να μας ξεκαθαρίσουν τελικά, τι ισχύει.
Ήταν ο Παπανδρέου εντολοδόχος των Αμερικάνων και άλλων συμφερόντων που έριξε τη χώρα στα δίχτυα του ΔΝΤ ή τελικά το ΔΝΤ δεν ήταν τόσο "κακό" κι ήθελε αναδιάρθρωση του χρέους. την οποία αρνήθηκε ο Παπανδρέου;
Γιατί και τα δυο, νομίζω ότι θα συμφωνήσετε, δύσκολα μπορεί να θεωρούνται λογικά.
Παράλληλα πρέπει να επισημανθεί ότι στο φλέγον ζήτημα της αναδιάρθρωσης τεχνηέντως, υποβαθμίζεται το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ και της ΕΚΤ. Επίσης ότι την συγκεκριμένη περίοδο η ΕΕ ήταν εντελώς αντίθετη με αυτή την επιλογή. Ο μηχανισμός στήριξης δεν υπήρχε. Αναδιάρθρωση θα σήμαινε έξοδο από το ευρώ.
Επομένως, η εμμονή στο να αναμασώνται απαντημένα θέματα είναι φανερό ότι στοχεύει στην κατασυκοφάντηση του πρώην πρωθυπουργού.
Έτσι τίθεται ένα ερώτημα που κάποτε ίσως, να ακουγόταν υπερβολικό.
Αλήθεια, γιατί φοβούνται τόσο τον Γιώργο Παπανδρέου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου