Περί ανασύστασης του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Υπάρχει προοπτική ;

Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων, τουλάχιστον τεσσάρων κομμάτων, σήμερα δηλώνουν ότι ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια της σοσιαλδημοκρατίας και των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

 

Σε αυτούς συγκαταλέγονται οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, της ΔΗΜΑΡ καθώς η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

 

Κατά προσέγγιση στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 περίπου  800.000 πολίτες ψήφισαν τα κόμματα αυτά.

 

Έτσι το 13,5% που συγκέντρωναν τα 4 κόμματα το Γενάρη και το 10,5% περίπου που συγκέντρωσαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ποσοστό εκκίνησης με σοβαρές προϋποθέσεις για να ανασυνταχθεί ο χώρος, ο οποίος σήμερα βρίθει από ,,ορφανούς πολιτικά πολίτες,,. Σε άλλη περίπτωση, όλοι αυτοί οι "άστεγοι" αργά ή γρήγορα θα  υιοθετηθούν από την ,,Αριστερά,, του Τσίπρα.

 

Βέβαια, ως γνωστόν στην πολιτική η αριθμητική δεν βγάζει πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Γιατί το  2+2 κάποιες φορές είναι πιο πιθανό να έχει ως αποτέλεσμα το 5 ή το 3, παρά το 4 αλλά το εναλλακτικό σενάριο του να περιμένει ο κάθε φορέας τον πολιτικό θάνατο του άλλου για να ενισχυθεί , δεν μοιάζει επιλέξιμο.

 

Είναι, όμως, εφικτό να γίνει ένα βήμα για τη δημιουργία χώρου κοινής πολιτικής αναφοράς;

 

Τρεις είναι οι κύριες προϋποθέσεις.

 

Προϋπόθεση πρώτη :

Οι γνωστοί στο χώρο, που πιστεύουν στην επετηρίδα της εξουσίας, αλλά παράλληλα, δεν αντέχουν να θέσουν τον εαυτό τους σε δοκιμασία μπροστά από ένα τέτοιο εγχείρημα, θα πρέπει να δείξουν μεγαλοσύνη και να αποστασιοποιηθούν. 

 

Προϋπόθεση δεύτερη.

Το οργανωτικό σχήμα. Αν και αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, δηλ. αν θα είναι ένας Συνασπισμός κομμάτων ή αν θα είναι ένα ενιαίο κόμμα.

Βέβαια, ένας συνασπισμός κομμάτων ίσως ήταν πιο ευνοϊκός για την ικανοποίηση των  φιλοδοξιών κάποιων στελεχών των κομμάτων, τα οποία έχουν τον φόβο μήπως χάσουν την θέση τους (ΠΑΣΟΚ), αλλά και την ανησυχία των νέων στελεχών των άλλων κομμάτων (ΠΟΤΑΜΙ) ότι θα τους  υποσκελίσουν οι "επαγγελματίες" πολιτικοί 

 

Προϋπόθεση τρίτη:

Η συμφωνία και η σύνταξη ενός προγράμματος θέσεων και εξειδικευμένων προτάσεων για τη χώρα, τους πολίτες, την κοινωνία.

 

Η αναφορά στο παρελθόν και μόνο, δεν μπορεί να συνεχίσει να συντηρεί για πολύ το χώρο, ο οποίος δείχνει εμφανή σημάδια κόπωσης .

 

Η αναφορά στον Ανδρέα Παπανδρέου ή στον Γιώργο Γεννηματά μπορεί να συγκινούν, αλλά η συγκίνηση περιορίζεται σε κείνους που τους έζησαν. Σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι ήταν αγέννητοι την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου.

 

Ενώ, σε ότι αφορά την προσφορά και τα μεγάλα έργα (Αττική Οδός, γέφυρα Ρίου – Αντίρριου κλπ) έχουν γίνει κομμάτι της καθημερινότητας του πολίτη και ως γνωστόν, σπάνια εκτιμάται από την κοινωνία αυτό που έχει, αλλά επιλέγει με βάση αυτά που διεκδικεί ή της υπόσχονται για το μέλλον.

 

Ο πολίτης έχει ανάγκη πέρα από την ελπίδα, από προτάσεις, από ρεαλιστικά προγράμματα, από αλήθειες, από καινοτόμες ιδέες. Χρειάζεται μια σαφή προοπτική βασισμένη σε σχέδιο ανασυγκρότησης. 

 

Ιδεολογικό υπόβαθρο

Παράλληλα, η φιλοσοφική και  ιδεολογική προσέγγιση των θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία και την χώρα είναι αυτό που θα προσδιορίσει την διαφορετικότητα από τους «άλλους».

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι σε ποιους απευθύνεται ο χώρος και γιατί να τον επιλέξουν;

Σήμερα δεν μπορούμε να ευαγγελιζόμαστε ούτε τον καταποντισμό της κοινωνίας από την ελεύθερη αγορά ούτε την επιστροφή στον απόλυτο κρατισμό.  Η αναφορά μας πρέπει να είναι στον άνθρωπο και ιδιαίτερα στους «αδύναμους».

Επίσης, όμως, 6 χρόνια μέσα στην κρίση οφείλουμε να γνωρίζουμε.

Πως και με ποιο τρόπο θα έχουμε λιγότερο κράτος, πως θα γίνει το κράτος πιο αποτελεσματικό, πως θα μπορείς να εξασφαλίσεις μηχανισμούς ελέγχου τόσο σε λειτουργικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

Για την Παιδεία, την έρευνα, την υγεία, τις υποδομές, την γεωργία, το περιβάλλον χρειάζεται σχέδιο με συγκεκριμένες προτάσεις, εξειδικευμένες που θα μπορούν να υιοθετηθούν  από την κοινωνία.

Τα περισσότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ έχουν την εμπειρία των λαθών του παρελθόντος. Μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ επιθυμητού και εφικτού.  Παράλληλα,  τα μέλη και οι φίλοι των άλλων κομμάτων θα μπορούσαν να αποτελέσουν την "γραμμή άμυνας" σε φαινόμενα εξουσιολαγνείας που νομοτελειακά έχει κυριεύσει πολλά πρώην κυβερνητικά στελέχη  και Βουλευτές με πολύχρονη παρουσία.

 

Υπάρχει χρόνος

Η νέα κυβέρνηση μπορεί να μην είναι κυβέρνηση 4αετίας, αλλά δεν δείχνει και κυβέρνηση εξαμήνου Άρα, ο πολιτικός χρόνος για μια ουσιαστική και δημιουργία πολιτική διεργασία υπάρχει.

Το ερώτημα είναι αν και ποιοι το θέλουν. 

H E.E. μετά την δημοσιονομική κρίση είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει και το θέμα των προσφύγων ;

Είναι, πλέον, κοινός τόπος ότι η Ε.Ε. καθυστέρησε το 2010 να αντιληφθεί  έγκαιρα ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας ήταν και Ευρωπαϊκό ζήτημα και άφησε τις αγορές και τους κερδοσκόπους να αναχθούν σε  ρυθμιστές

Τις τελευταίες βδομάδες βιώνουμε ένα εξίσου μεγάλο και σημαντικό θέμα, για το οποίο, μια φορά ακόμα, η Ευρώπη δείχνει να μην κατανοεί τη διάστασή του.

Η εισροή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, το κύκλωμα εκμετάλλευσής τους από εμπόρους διακίνησης, η απουσία υποδομών υποδοχής και η συμπεριφορά πολλών κρατών -μελών να φορτώσουν το πρόβλημα σε άλλους εταίρους, αποτελούν στοιχεία που κυριαρχούν στην Ε.Ε.

Καθώς δε, οι προϋποθέσεις για να σταματήσει ο πόλεμος δεν υπάρχουν, η εισροή προσφύγων θα συνεχιστεί και ο κίνδυνος να επικρατήσει η ξενοφοβία και ο ρατσισμός και να παρασύρουν όλο και περισσότερους πολίτες είναι ορατός.

Γιατί όταν πχ η πολιτεία επιτρέπει στην Πλατεία Βικτωρίας να στοιβάζονται εκατοντάδες πρόσφυγες χωρίς καμία στοιχειώδη υποδομή, ακόμη και χωρίς χημικές τουαλέτες, δεν μπορεί, στη συνέχεια, να στηλιτεύει τις αντιδράσεις των πολιτών που ζουν στην περιοχή, στιγματίζοντάς τους ως ρατσιστές.

Ο κίνδυνος το ρεύμα των προσφύγων να προκαλέσει έντονα ρατσιστικά φαινόμενα, τα οποία θα εκμεταλλευτούν ακροδεξιές  και ναζιστικές οργανώσεις είναι εμφανής.

Χρειάζεται συνεπώς, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο.

Σχέδιο για την αντιμετώπισης του κυκλώματος μετακίνησής τους.
Σχέδιο για την υποδοχή τους (δεν μπορεί αφήνονται  γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι για μέρες ολόκληρες στα σύνορα ή να πρέπει να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα πεζοί για να εισέλθουν σε μια χώρα)
Σχέδιο για την υποδομή της πρώτης εγκατάστασης.
Σχέδιο για την ένταξή τους στις κοινωνίες που θα ζήσουν το επόμενο διάστημα (εκπαιδευτικά, επαγγελματικά κλπ).
Σχέδιο που θα εξασφαλίζει την κοινωνική ηρεμία στις περιοχές που θα εγκατασταθούν πρόσφυγες, λαμβάνοντας υπόψη και τους πολίτες που ήδη ζουν εκεί.


Αν δεν γίνουν σύντομα οι αναγκαίες παρεμβάσεις με συντονισμένο σχέδιο, τότε η Ευρώπη, που «γλίτωσε» της διάλυσή της από το οικονομικό κραχ θα βρεθεί υπό συνθήκες διάλυσης από την ατολμία της (ή ανικανότητά της;) να αντιμετωπίσει το προσφυγικό.

Η  Ευρώπη της ευμάρειας και της ειρήνης οφείλει να κατανοήσει ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να μοιραστεί  και με άλλους  το χώρο της και τον πλούτο της.  Άλλωστε, η επιβίωση της γηραιάς ηπείρου ιστορικά στηρίχθηκε σε τέτοιες πληθυσμιακές ανακατατάξεις.