Δεν χρειαζόταν οι ευρωεκλογές για να πιστοποιήσουμε ένα γεγονός που είναι γνωστό σε κάθε ελληνική πόλη και δήμο, ακόμη και στο χώρο του Αποδήμου.
Ότι, υπάρχουν δηλαδή αρκετοί πολίτες που προέρχονται από το χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ και δεν επιθυμούν να στρατευτούν με άλλο κομματικό συνδυασμό, παρόλο που από το 2012 δεν ψηφίζουν ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όμως, σύμφωνα με τα δεδομένα κάποιοι από αυτούς, τελικά, ψήφισαν "Ελιά" την Κυριακή των Ευρωεκλογών και αυτός ήταν ο λόγος που διαψεύσθηκαν οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες έδιναν σε αυτή ποσοστά μεταξύ 4,5 % και 5,5%.
Επίσης, θεωρούμε ότι δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα η θεωρία ότι το ποσοστό αυτό που τελικά επιτεύχθηκε - η διαφορά δημοσκοπήσεων και αποτελέσματος – είχε σχέση με την κίνηση των 58 ή με το κόμμα του Λοβέρδου, του οποίου για να είμαστε ειλικρινείς, ελάχιστοι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γνωρίζουν το όνομα του κόμματός του.
Συμπέρασμα: Αν οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ψήφιζαν την Ελιά, η Ελιά θα αναζητούσε τη σειρά κατάταξης μεταξύ ΣΧΕΔΙΟ Β του Αλαβάνου και της Ένωσης Κεντρώων του Λεβέντη.
Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανήγγειλε το βράδυ των εκλογών Συνέδριο για το Φθινόπωρο, αφήνοντας τον καθένα από εμάς να ερμηνεύσει τι είδους Συνέδριο πρόκειται να είναι αυτό. Θα είναι Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Συνέδριο των κομμάτων που συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο της Ελιάς ; Θα διαλυθούν τα κόμματα αυτά και θα δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα της λεγόμενης «κεντροαριστεράς»;
Το γεγονός ότι το ερώτημα αυτό παραμένει 10 μέρες μετά αναπάντητο αποτελεί ακόμη μια απόδειξη ότι η λειτουργία των κομμάτων στη χώρα μας παρουσιάζει σοβαρό έλλειμμα δημοκρατικών διαδικασιών. Αλλά γιατί να αποζητάμε μια απάντηση σε μιά αυτονόητη ερώτηση. Μια απάντηση που δεν μπορεί να είναι άλλη από το ότι θα είναι συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού δεν επιτρέπεται καταστατικά να συγκληθεί άλλο Συνέδριο από τον Πρόεδρο του κόμματος.
Συμπέρασμα: Αν μιλούμε για συνέδριο τον Οκτώβριο, καταστατικά και πολιτικά μπορούμε να μιλάμε μόνο για συνέδριο ΠΑΣΟΚ.
Από τη στιγμή που οι αρνητικές επιπτώσεις της δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης θα αρχίσουν -έστω με αργούς ρυθμούς- να ελαχιστοποιούνται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να αναζητήσει τους πολίτες εκείνους που εκπροσωπούσε και εκπροσωπεί στην ελληνική κοινωνία. Το επιχείρημα ότι αποτελεί πόλο κυβερνητικής σταθερότητας από μόνο του δεν αρκεί γιατί απλά το ρόλο αυτό μπορούν να τον διεκδικήσουν και άλλοι κομματικοί σχηματισμοί, οι οποίοι να διεκδικούν επίσης την ψήφο του πολίτη στο όνομα της σταθερότητας. Μπορούμε να αναφέρουμε ως παράδειγμα ότι και οι φιλελεύθεροι στην Γερμανία για πολλά χρόνια και στη συνέχεια το κόμμα των Πρασίνων αποτελούσαν τον κυβερνητικό εταίρο της πολιτικής πλειοψηφίας, όμως το κάθε κόμμα είχε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο αναφοράς. Οι πρώτοι, τους φιλελεύθερους και την τάξη των οικονομικά προνομιούχων και οι Πράσινοι τους οικολόγους και μέρος του φιλειρηνικού κινήματος.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει πλέον να προσδιορίσει το δικό του ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και οι όποιες συνεργασίες του σε κυβερνητικό ή μη επίπεδο να γίνονται βάση των δικών του πολιτικών θέσεων. Το δίλημμα για συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ ή με ΝΔ οφείλει να είναι αποτέλεσμα των δικών του θέσεων και των προγραμματικών συμφωνιών και να μην είναι αποτέλεσμα ούτε μιας ρομαντικής και συναισθηματικής επιλογής, ούτε πολύ περισσότερα μιας επιλογής για την συμμετοχή, απλά και μόνο στην κυβέρνηση.
Άρα το ΠΑΣΟΚ οφείλει να πείσει την κοινωνία για τις θέσεις του και αυτές να εκπροσωπεί και να διεκδικεί. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να ξαναγίνει κόμμα μεταρρυθμίσεων και καινοτόμων πρωτοβουλιών προς όφελος της κοινωνίας, των μη προνομιούχων, των εργαζομένων, των νέων και των συνταξιούχων.
Υπό το πρίσμα αυτό ένα συνέδριο τον Οκτώβριο θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία πραγματικής και ουσιαστικής ανασύνταξης.
Για να γίνει αυτό όμως υπάρχουν κάποιες μάλλον αυτονόητες προϋποθέσεις :
Α) Να μην μετατραπεί σε συνέδριο ανταγωνισμού από τους πρώην και νυν πρωτοκλασάτους. Το συνέδριο πρέπει να αντιμετωπίσει όλους τους συνέδρους ισότιμα. Και στο χρόνο ομιλίας και στις παρεμβάσεις και ιδιαίτερα, στο δικαίωμα προτάσεων προς ψηφοφορία.
Β) Να είναι εγγυημένη η διαφάνεια των διαδικασιών και όχι αποτέλεσμα συμβιβασμού μεταξύ των πρωτοκλασάτων από διορισμένα όργανα (ΕΚΑΠ), όπως ήταν στο τελευταίο συνέδριο.
Γ) Να είναι συνέδριο ανοιχτό αλλά όχι συνέδριο της Αθήνας.
Να ξεκαθαρίσει δηλαδή τι εννοούν όταν υποστηρίζουν ότι όλοι όσοι θέλουν θα συμμετέχουν στο συνέδριο. Πράγματι υφίσταται ένα ζήτημα σε σχέση με την λειτουργία των οργανώσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά η αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση σε επίπεδο γεωγραφικό και κοινωνικών ομάδων πρέπει να εξασφαλιστεί. Μια πρόταση θα ήταν τα εκλογικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε κάθε νομό να λαμβάνονταν ως το μέτρο.
Επίσης, η ηγεσία του κόμματος οφείλει στα σοβαρά να σκεφτεί ένα Συνέδριο πολιτικό που δεν θα είναι των 6.000 συνέδρων και να προχωρήσει και σε ουσιαστικά και δεσμευτικά, όσον αφορά τις προτάσεις, περιφερειακά συνέδρια έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πρόταση και η φωνή του μέλους και του φίλου από κάθε γωνιά της χώρας και από τον Ελληνισμό της Διασποράς.
Συμπέρασμα: Υπάρχει ανάγκη για ένα δημοκρατικό, πολιτικό συνέδριο με ουσιαστικές προσυνεδριακές διαδικασίες όπου θα εξασφαλιστεί η ισοτιμία όλων των μελών που θα συμμετέχουν σ αυτό.
Η κεντροαριστερά δεν αποτελεί πολιτικό χώρο, χαρτογραφεί απλά το χώρο που προσδιορίζουν οι πολιτικές του κάθε κόμματος. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού που πρεσβεύει συγκεκριμένες αξίες και ιδεολογία. Μέσα από το λαό που ψήφισε ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις ευρωεκλογές, δηλαδή τους 450.000 πολίτες αλλά και πάρα πολλούς που είναι αποστασιοποιημένοι και βλέπουν με μεγάλο δισταγμό το μέλλον του κόμματος, μπορεί να προχωρήσει σε μια ουσιαστική πολιτική ανασυγκρότηση που θα το καταστήσει, όχι βέβαια δεκανίκι του πρώτου η του δεύτερου κόμματος για να γίνει κυβέρνηση, αλλά το πλειοψηφικό ρεύμα που θα αντισταθεί σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές, θα ενισχύσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και τον κοινοβουλευτισμό και θα αντιπαλέψει τα συμφέροντα και τις αντιλήψεις και πρακτικές που μας έφεραν στην πολιτική και κοινωνική κρίση.
Αν θα μπορέσει να ανασυνταχθεί ο πολιτικός χώρος της «κεντροαριστεράς» και να γίνει πάλι πλειοψηφικό ρεύμα θα εξαρτηθεί αποκλειστικά και μόνο από το ίδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τις θέσεις που θα πρεσβεύει και από τον τρόπο που θα δεσμευτεί να υλοποιήσει τις προτάσεις του.
